Rys fabularny
Przed wiekami krainę Ocllo ogarnęła wojna gwałtowna i przerażająca. Magowie z licznych niegdyś gildii stanęli naprzeciw siebie w walce o dominację nad światem. Wiedźmy, czarnoksiężnicy, wojownicy… Wszyscy na wszystkich. Potyczki trwały równo rok pozostawiając po sobie jedynie zgliszcza. Miasta zmieniły się w ruiny, lasy w popiół, ludzie w proch… I wtedy to właśnie, najwyższa i najpotężniejsza z bogiń – surowa, choć łaskawa Amezis zdecydowała się przerwać wojnę, by wszelkie istoty na zgliszczach dawnego świata były w stanie wybudować nowy – lepszy i piękniejszy, dając tym samym ocalałym szansę na odkupienie win.
Zabrała jednak z Ocllo najwspanialszą i najpiękniejszą siłę, która okazała się być źródłem wszelkich problemów, które nagromadziły się nad krainą – magię. Czarodzieje stracili swe moce i zdolności. Ci, którzy niegdyś w skutek czarów potrafili przenosić góry – nie potrafili bez użycia dłoni przenieść choćby najmniejszego piórka.
Czy to jednak prawda, że cała magia zniknęła z tej bajecznej krainy..? Czy od tamtego czasu magię stanowić może jedynie mądrość..? Pogłoski głoszą iż wszechpotężne oko Amezis nie dostrzegło wszystkiego, że drobinki mocy zachowały się w co poniektórych istotach, że istnieją artefakty, które posiadają właściwości tak samo bajeczne i niezwykłe jak niegdyś.
Opis krainy
 |
| Kliknij na obrazek aby go powiększyć |
Kiedy kraina Ocllo powoli odzyskiwała swą dawną świetność stolicą zostało Mistas, miasto portowe, głośne, wypełnione zarówno handlarzami, złodziejami jak i arystokracją. Ocllo jest tajemniczym kontynetem, który nie został do końca zbadany.
Srebny Las w większości zamieszkały jest przez elfy, choć można je także spotkać w górach jak i przy jeziorze. Drzewa są gęste, duże i wyjątkowo stare. Mało kto ma tyle odwagi, aby się w niego zapuścić. Tylko nieliczni łowcy nagród wracają z niego cali.
Recz ma się podobnie do gór. Pomimo delikatnej nazwy Góry Śnieżnych Mgieł są o wiele bardziej niebezpieczne i nieprzyjezne niż Góry Czarnych Mgieł. W tych drugich można spotkać licznie urzędujących tam krasnoludów. Legendy głoszą, że to własnie tam znajduję się mistyczna postać strzegąca skarbu. Inni zaś twierdzą, że stwór przeniósł się do Śnieżnych Mgieł razem ze swoim bogactwem i to dlatego właśnie mają ona tak ciężkie warunki do życia.
Ostatnimi czasy przy Bursztynowym Jeziorze zaczęły zbierać się nimfy i co poniektóre elfy. Z pozoru spokojna tafla jeziora, skrywa w głębiach najróżniejsze zwierzęta i wraki staków, jednakże prawie nikt nie jest w stanie zanurkować tak głęboko, aby dowiedzieć się całej prawdy.
